Marokko 2018

Vandaag naar Agadir gefietst. Wat een drukte naar ons idee hadden we daar niets te zoeken.
Na 25 km even een ijsje gegeten bij de Mac en terug naar de camping.
Doordat we hier in de bergen zitten gaat onze accu veel minder km.mee. Terug naar een lagere versnelling en gaan.
Ik heb nog even naar Aad geroepen dat ik langzamer ging rijden dat heeft hij niet verstaan zoals later blijkt.
Al snel zag ik hem niet meer wat,
niet zo gek is met mijn staar.
Hij zal wel ergens stil gaan staan om op mij te wachten dacht ik bij mijzelf.
Ik kwam hem niet meer tegen en bij de camping aangekomen geen Aad te bekennen.
Mijn accu was hardstikke leeg en de berg op loodzwaar. Gauw de accu aan de prik en gaan bedenken waarom hij er nog steeds niet was.
Nou moest je 18 km rechtdoor dan bij de rotonde rechsaf, wat hij zeker niet kon missen,

weer 3 km rechtdoor tot een kruising waar een duidelijk bord aangeeft welke weg je moet nemen naar de camping.
Dat bord heeft Aad over het hoofd gezien en inplaats van rechts is hij naar links gegaan.
Nadat hij zijn fout had ingezien is hij teruggereden en weer richting Agadir gefietst.
Ja en toen was de accu leeg en was hij te moe om de berg op te fietsen.
Bergje af op de fiets berg op lopend.
Ondertussen was ik aardig over de zeik en ben eerst een heel eind terug gaan lopen en later toen er weer wat energie in mijn accu zat weer terug gefietst
Het werd snel donker en ik besloot als de gesmeerde bliksem terug te gaan
Bij de camping vertelde ik de bewaker dat ik mijn man "verloren" had.
Toevallig had hij Aad gezien richting Agadir
hij wist hem helemaal te beschrijven ook Sillie die bij Aad achterop de fiets zat.
Al die Arabieren hebben veel kleding aan Aad korte broek en polo plus een hond in een mandje,dat valt op.
3 uur later kwam Aad de camping opgelopen. Eind goed al goed.