Marokko 2018

Vandaag ongeveer 70 km gereden.
We hebben er uren over gedaan. Wat een drukte continu duiken er auto' s geiten, ezels en mensen voor je camper.
We staan nu pal aan het strand in Sidi Wassay en zijn op weg naar Tiznit.
Er staat een flinke wind wat de temp erg koud en guur maakt. Ik blijf lekker binnen.
De natuur was niet bijzonder behalve
het laatste eind naar de camping dat was prachtig.
Je blijft je verbazen hoe vele Marokanen moeten leven.
Gisteren op onze oude plaats moest ik naar de dokter in het dorp 7 km verderop
Na afloop moesten we ook nog ff pinnen.
Het begon te spetteren en omdat onze jassen niet bepaald waterdicht zijn,was het verstandiger even te schuilen.
Zo gezegd zo gedaan net toen we weer verder wilde gaan begon begon het te storten. We stonden in zo' n piepklein winkeltje en de jongen naast mij sprak Engels.
Op een gegeven moment vroeg hij onze fietsen even te mogen uitproberen en was zeer nieuwsgierig hoe veel geld we ervoor hebben betaald.
Wij konden dan ondertussen even winkelen terwijl hij en zijn maat onze fietsen gingen testen.
Denken ze dan echt dat we gestoord zijn?
We zijn weg gefietst en zijn jammer genoeg aangekomen als een stel verzopen katten.
Heel de verdere dag heeft het geregend de droge rivier bij de camping was in een mum veranderd in een kolkende massa.
Volgens Aad stond het water minstens 50 cm hoog
De zandwegen die hier altijd wat hoger liggen dan de doorgaande weg, was in een mum veranderd in een vieze zand/kleimassa. Binnen korte tijd waren de hoofdwegen ook zandwegen geworden.
Vanochtend was alles weer rustig mensen gingen hun stoeltjes weer buiten zetten, het leed was weer geleden.
We zijn niet meer ver verwijderd van de Sahara, waar we overigens niet heen willen.